لا اعرف كيف أبدأ ... جوايا صرخة كبيرة مكتومة و مخنوقة
عايزة اصرخ لان الحياة غير عادلة طفولة تعيسة و مراهقة مؤلمة و ماضى سخيف و حاضر متعب
حاسة انى مطحونة و مظلومة و عليا اعيش مفرومة من الظروف طول الوقت .. مش عارفة استمتع باللى عندى، دايماً حاسة ان ناقصنى حاجة يا اما الصحبة يا اما المال و ساعات الاتنين .. هو انا طماعة و لا طبيعية .. هو اللى باطلبه حق مشروع و لا خطية
مش عارفة ايه حقى و ايه مش حقى .. مش عارفة فين الغلط؟ فى ظروفى و لا فى اللى حواليا .. زهقت و تعبت من الزمان و المكان .. الوحدة و المسئولية
اسئلة مش لاقيلها اجابة .. ليه انا .. ليه انا كده؟ و ليه دول كده و انا مش زيهم؟ ليه فيه ناس ظروفها اسهل و ابسط؟ ليه التحدى بيلاحقنى طول الوقت .. هو العيب فيا و لا فى اختياراتى؟
عايزة اصرخ باعلى صوتى و ازعق و اقول امتى هاعيش و امتى هانبسط ؟؟؟
الاجابة فى ايدى و لا فى ايد غيرى!!و
الراحة فى القرار و لا فى الفرار